Η Ιατρός

Η Βασιλική Παπαχριστοδούλου του Διονυσίου γεννήθηκε στην Έδεσσα. Αποφοίτησε από το 2ο Γενικό Λύκειο Έδεσσας το 2008, με βαθμό Απολυτηρίου «Άριστα 19,8» και εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αποφοίτησε το 2014, με βαθμό πτυχίου «Λίαν Καλώς 8».

Από το 2014 ως το 2019 εκπαιδεύτηκε στην ειδικότητα της Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής, αρχικά στο Κέντρο Υγείας Αριδαίας (6 μήνες) και, στη συνέχεια, στο Γ.Π.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ. Τον Ιούλιο του 2019, μετά από επιτυχείς εξετάσεις, έλαβε τον τίτλο της ειδικότητας Γενικής Οικογενειακής Ιατρικής.

 Έχει μετεκπαιδευτεί στις Διαταραχές του Ύπνου (Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), Διαταραχές Ύπνου, ενώ συμμετέχει στο τριετές πρόγραμμα εκπαίδευσης της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, με στόχο να προσθέσει άλλο ένα όπλο στη θεραπευτική της φαρέτρα.

Είναι υποψήφια διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στον τομέα της Πλαστικής Χειρουργικής. Το αντικείμενο της υπό εκπόνηση διατριβής της αφορά τα θερμικά εγκαύματα.

Είναι μέλος της Αμερικανικής Εταιρείας Αντιγηραντικής Ιατρικής (A4M) και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Προληπτικής Καρδιολογίας (EAPC).

Έχει παρακολουθήσει πλήθος ιατρικών συνεδρίων και σεμιναρίων, με ευρεία θεματολογία που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τις Λοιμώξεις, την Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, τις Ηλεκτρολυτικές Διαταραχές, την Γυναικολογία (ALSG), τον Μητρικό Θηλασμό, την Διατροφή, την Διαχείριση Ουρολογικών Προβλημάτων στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), την Αντιμετώπιση της COVID-19 στην ΠΦΥ, τον Προαθλητικό Έλεγχο, την Αρτηριακή Υπέρταση, την Ηπατική Νόσο κ.α.

Επιπλέον, η ιατρός έχει αναπτύξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τομέα της Αισθητικής Ιατρικής και, εκτός από την εκπόνηση της διδακτορικής της διατριβής στον τομέα της Πλαστικής Χειρουργικής, έχει παρακολουθήσει ποικιλία σεμιναρίων για Botox, υαλουρονικό οξύ, χημικό peeling, μεσοθεραπεία, τεχνικές αναίμακτης χειρουργικής με χρήση πλάσματος κ.α.

Από το 2021 διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην Έδεσσα (Φιλίππου 29, 2ος όροφος), ενώ στα πλαίσια της επιστημονικής της εκπαίδευσης συνεχίζει να συμμετέχει σε πλήθος συνεδρίων, κλινικών φροντιστηρίων και μετεκπαιδευτικών σεμιναρίων.

Βασιλική Παπαχριστοδούλου: “Ήταν χρέος μου
να βρίσκομαι δίπλα στον άρρωστο”

Συνέντευξη στην εφημερίδα “Εδεσσαϊκή” στις 2 Οκτωβρίου 2021

1. Τι σε έκανε να ακολουθήσεις την Ιατρική σαν επάγγελμα;

Από μαθήτρια ακόμα μου άρεσε πολύ το διάβασμα, ήθελα συνεχώς να μαθαίνω καινούρια πράγματα και να διευρύνω τους ορίζοντες μου. Όταν ήρθε η ώρα να διαλέξω σε ποια σχολή θα πάω, η Ιατρική αναδύθηκε ως αυτονόητη επιλογή, καθώς ο γιατρός έχει την υποχρέωση να ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις, όχι μόνο στην επιστήμη του αλλά και στην κοινωνία γενικότερα, ενώ ταυτόχρονα έχει το μεγάλο προνόμιο οι γνώσεις που συσσωρεύει να μην αφορούν μόνο την ατομική του πρόοδο, αλλά να έχουν άμεσο αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο. Ο θαυμασμός που έτρεφα από μικρή για την έννοια του “αναγεννησιακού ανθρώπου” (Homo Universalis) καθόρισε και την επιλογή της ειδικότητας μου αργότερα. Ένιωθα την ανάγκη να αποκτήσω μια όσο το δυνατόν πιο ευρεία, καθολική θα έλεγα, εικόνα της επιστήμης που υπηρετώ, χωρίς να περιορίζομαι από τις παρωπίδες της εξειδίκευσης.

Τελικά, η επιλογή μου με αντάμειψε καθώς η Ιατρική δεν ικανοποίησε απλά την φιλομάθεια μου προσφέροντας ένα ανεξάντλητο και συνεχώς εξελισσόμενο πεδίο γνώσεων, αλλά επιπλέον μού έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω την χαρά της προσφοράς, θέτοντας τις γνώσεις και τις δεξιότητες μου στην υπηρεσία των συνανθρώπων μου.

2. Θυμάσαι την πρώτη σου επαφή με ασθενή; Τι συναισθήματα σου δημιούργησε;

Η επαφή μου με ασθενείς ως φοιτήτρια Ιατρικής ξεκίνησε αρχικά υπό την επίβλεψη των καθηγητών μου και στη συνέχεια χωρίς επίβλεψη, αναλαμβάνοντας σταδιακά όλο και περισσότερες ευθύνες. Όμως, η επαφή μου με την αρρώστια και τον ανθρώπινο πόνο είχε γίνει πολύ νωρίτερα, καθώς από μικρή ηλικία χρειάστηκε να έρθω αντιμέτωπη με την αρρώστια στο οικογενειακό μου περιβάλλον. Έτσι, εξοικειώθηκα μαζί της και έμαθα να την αντιμετωπίζω ως αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης ζωής. Όταν πλέον βρέθηκα στη θέση του γιατρού, είχα ήδη συνειδητοποιήσει ότι ήταν χρέος μου να βρίσκομαι δίπλα στον άρρωστο, δίνοντας τον καλύτερο μου εαυτό στη μάχη με την αρρώστια, χωρίς να αφήνω τα συναισθήματα μου να με παρασύρουν και να θολώνουν την κρίση μου.

Στην πορεία αυτών των χρόνων, ήρθα σε επαφή με πολλούς ασθενείς, δημιουργώντας μια τελείως μοναδική σχέση με καθέναν από αυτούς. Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή και δεν σταματά να με εκπλήσσει μετά από τόσα χρόνια, είναι πως οι άνθρωποι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, ή ίσως ειδικά τότε, ανακαλύπτουν την παρηγοριά που προσφέρει το μοίρασμα, η αγάπη και η ζεστασιά της ανθρώπινης επαφής. Μπροστά στην κοινή ανθρώπινη μοίρα δεν υπάρχει άρρωστος και υγιής, ασθενής και γιατρός, δεν υπάρχουν τίτλοι και διαχωριστικές γραμμές. Είμαστε όλοι συνοδοιπόροι στο μονοπάτι της ζωής.

3. Μίλησε μας, λοιπόν, για το ρόλο του Οικογενειακού Γιατρού στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Σε τι ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ειδικότητες και ποιες είναι οι υποχρεώσεις του στους ασθενείς;

Σεμινάριο Πρώτων Βοηθειών σε Νηπιαγωγεία της Έδεσσας

Ο Γενικός Οικογενειακός Γιατρός είναι ο πυλώνας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Είναι ο γιατρός που έχει ειδικευτεί κατάλληλα ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας, ανεξάρτητα από το φύλο, την ηλικία ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό του ασθενή. Ο θεσμός του Οικογενειακού Γιατρού δημιουργήθηκε με στόχο να εξασφαλιστεί η συνέχεια στη φροντίδα υγείας και να αποτελέσει ένα σταθερό σημείο αναφοράς για τον ασθενή, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ανεξάρτητα από το είδος της ασθένειας που μπορεί να αντιμετωπίζει.

Η διαφορά του από τις υπόλοιπες ειδικότητες είναι ότι εστιάζει στον ασθενή και όχι στην ασθένεια. Σε ένα σύστημα υγείας που τείνει να γίνει ολοένα και πιο απρόσωπο, ο Οικογενειακός Γιατρός βρίσκεται δίπλα στον ασθενή, εξατομικεύοντας και προσαρμόζοντας το πλάνο φροντίδας στις ιδιαίτερες απαιτήσεις και ανάγκες κάθε ατόμου. Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση της υγείας, η ολιστική φροντίδα του ατόμου και η βελτίωση της ποιότητας ζωής είναι οι βασικοί άξονες της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής. Με αυτά τα εφόδια ο Οικογενειακός Γιατρός καθίσταται ο πλέον κατάλληλος για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και στοχευμένα μια πληθώρα προβλημάτων υγείας στο επίπεδο της κοινότητας, συντελώντας στην αποσυμφόρηση του συστήματος υγείας και γλιτώνοντας τον ασθενή από αναίτια ταλαιπωρία.

4. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας οι Οικογενειακοί Γιατροί είναι λίγοι. Αληθεύει;

Είναι γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα στην Ελλάδα κυρίως Παθολόγοι και Ιατροί άνευ ειδικότητας κάλυπταν το κενό στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Σταδιακά όμως βλέπουμε ότι ο αριθμός των Γενικών Ιατρών αυξάνεται και η συνεισφορά τους στην εύρυθμη λειτουργία του συστήματος υγείας καθίσταται όλο και πιο σαφής. Πιστεύω, λοιπόν, ότι σύντομα ο Γενικός Γιατρός θα αποκτήσει και στην χώρα μας τον ίδιο κομβικό ρόλο που κατέχει και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες του εξωτερικού, όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία.

5. Πιστεύεις ότι οι Έλληνες πηγαίνουν στον γιατρό όταν ασθενήσουν ή υιοθετούν υγιή στάση ζωής;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι πολλοί χρήστες υπηρεσιών υγείας, και κυρίως οι νεότερες γενιές, προσέρχονται στον γιατρό πιο ενημερωμένοι για θέματα υγείας, έχοντας ήδη κάνει την έρευνα τους. Σε αυτό σημαντικό ρόλο έχουν παίξει το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν αναδείξει την υγεία, την άσκηση και τη διατροφή σε τάση. Ελλοχεύει, βέβαια, πάντα ο κίνδυνος της παραπληροφόρησης και θα πρέπει ο καθένας από εμάς να μπαίνει στη διαδικασία να αξιολογεί την εγκυρότητα των πληροφοριών που συλλέγει, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι καμία ιστοσελίδα, όσο έγκυρη κι αν είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κρίση και την εμπειρία του γιατρού που θα εξετάσει τον άρρωστο και θα έχει πλήρη, εξατομικευμένη εικόνα της κατάστασης του. Σε γενικές γραμμές πάντως, αξιολογώ ως θετική την εξέλιξη αυτή, καθώς παρατηρείται μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα υγείας και μια στροφή σε πιο υγιή πρότυπα, κάτι που σαφώς έχει αντίκτυπο στο επίπεδο υγείας του πληθυσμού.

6. Είδαμε φέτος, πως πολλά “δικά μας” παιδιά πέρασαν σε Ιατρικές Σχολές. Τι συμβουλές θα τους έδινες, τώρα που θα ξεκινήσουν τις σπουδές τους;

Αρχικά, θα ήθελα να αδράξω την ευκαιρία που μου δίνεται για να συγχαρώ τους νέους συναδέλφους. Μέσα στις τόσο δύσκολες συνθήκες της καραντίνας και του εγκλεισμού κατάφεραν να μείνουν προσηλωμένοι στον στόχο τους και να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. Εύχομαι η ίδια αποφασιστικότητα και το ίδιο σθένος να τους συνοδεύει και στη μακρά πορεία της ιατρικής τους σταδιοδρομίας που μόλις ξεκινά. Και μιας και έχουν ήδη αποδείξει ότι ξέρουν να πετυχαίνουν τους στόχους τους, το μόνο που μού μένει είναι να τους προτρέψω να μην ξεχνάνε να απολαμβάνουν το ταξίδι. Όπως λέει και ο Καβάφης “Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.” Καλή αρχή σε όλους!

 

Βασιλική Παπαχριστοδούλου